|
Home Page
Spanje Reis Tips
Spanje Steden Tips
contact pagina
Favorite Links
Barcelona
Reis Informatie
Laatste Nieuws
Reis Informatie
Reis Informatie
Gastenboek
Mijn Spanje Site
Foto Pagina
Foto Pagina
Foto Pagina
Foto Pagina
Vakantie Reizen
|
Panorama van Barcelona
|
Barcelona is de hoofdstad van de Provincie Barcelona en de autonome regio Catalonie. De zeehaven Barcelona ligt aan de Middellandse zee tussen de rivieren Llobregat en Besas. Het is de tweede grootste Spaanse stad en het belangrijkste handels- en industriecentrum van Spanje. De provincie Barcelona is de dichtstbevolkte Spaanse provincie. Het grondgebied is bergachtig, met vruchtbare vlaktes en een lage zandige kuststreek. De belangrijkste landbouwgewassen zijn kurk, olijven, granen, groenten, druiven, amandelen, sinaasappelen en perziken. Cement en textielproducten zijn de voornaamste industrieproducten.
Het oudste gedeelte van Barcelona (vroeger door muren omgeven) werd gebouwd bij de haven en wordt doorkruist door de Rambla, een geplaveide laan die van de haven tot aan de Plaza de Cataluna loopt. Dit plein is zowat het centrum van de stad. De straten van het centrum zijn gebogen en smal. In de nieuwere stadsgedeelten is er meer ruimte, zijn er grotere lanen en moderne gebouwen.
Het stadsbeeld van Barcelona wordt gedomineerd door de prachtige opengewerkte torens van de Templo Expiatorio de la Sagrada Familia (Kerk van de Heilige Familie), een grote onafgewerkt gebleven kathedraal met typische ronde vormen, ontworpen door de Catalaanse Architect Antonio Gaudi y Cornet. Andere bezienswaardigheden zijn: de Kerk van San Pablo del Campo (914) , de Gotische kathedraal van Santa Eulalia, en een monument voor Christofel Columbus. De belangrijkste culturele instellingen zijn : de Universiteit van Barcelona (1450), de Autonome Universiteit van Barcelona (1968), de Koninklijke Archieven van Aragon, het Archeologisch Museum, het Museum van Oude Kunst, het Museum van Moderne Kunst en het Museum van Hedendaagse Kunst. Het bevolkingsaantal van Barcelona bedroeg 1.625.542 inwoners in 1991.
GESCHIEDENIS VAN BARCELONA
Volgens een legende werd Barcelona gesticht als 'Barcino' rond 230 voor Chr. door de Carthaagse generaal Hamilcar Barca. De streek werd een deel van het Romeinse Rijk in de derde eeuw voor Chr.Later werd Catalonie overheerst door de Visigoten in de 5e eeuw na Chr, door de Moren in 713 en daarna door Karel de Grote in 801. Het gebied werd later opgenomen in het koninkrijk Aragon in 1137. Vanaf dan groeide Barcelona uit tot een belangrijk mediteraan handelscentrum.
De stad verloor veel van haar glans toen de koninkrijken Aragon en Castilia zich verenigden in 1437 en strenge handelsbeperkingen oplegden aan Barcelona. In 1833 werd de Provincie Barcelona opgericht. De stad werd in de 19e en 20e eeuw het onrustige centrum van het Catalaans nationalisme.Tijdens de Spaanse Burgeroorlog bevond zich hier de zetel van het autonoom Catalaans bewind. Barcelona was toen tevens een loyalistisch bolwerk. Op 26 Januari 1939 namen de Nationalisten van Franco, na hevige bombardementen, de stad in.
In 1992 vonden in Barcelona de Olympische Spelen plaats, waarvoor de stad een uitgebreid hernieuwingsproject onderging.
|
Olypisch dorp
|
Barcelona
BARCELONA - Van buiten onderscheidt niets hotel Estela van welk willekeurig ander hotel dan ook. Maar eenmaal in de receptie blijkt dat hotel Estela een totaal eigen karakter heeft en in de mondiale horeca een absoluut buitenbeentje is.
In de hal wachten de gast bij binnenkomst geen steriele sofa's, maar kleurig beschilderde stoeltjes. Een gigantisch portret van de actrice Linda Evans lacht de binnenkomer toe. Een kleurige, Mexicaans aandoende kubus domineert het trapportaal. Naast de trap kabbelt een stroompje water naar beneden via een kunstig aangelegde waterval.
"Een creatie van Subirachs, de kunstenaar die belast is met de verdere afbouw van de grootste attractie van Barcelona, de kathedraal van de Sagrada Familia", licht hoteleigenaar Francesc CastellvÃa trots toe. Ook zijn kantoor naast de hal is een klein museumpje. Overal staan beschilderde flessen, terwijl drie tapijten van Salvador Dali, waaronder de Grote Masturbateur, de wand sieren.
Historie
Eigenaar Castellva kan er geen genoeg van krijgen de uiterst curieuze historie van het ontstaan van zijn kunsthotel te vertellen. "Eens temeer blijkt hoe grillig de geschiedenis is en aan wat voor toevallen we zijn overgeleverd", stelt de voormalige aannemer beschouwend vast. Want zonder een uiterst pijnlijk incident was zijn kunsthotel er waarschijnlijk nooit gekomen.
"In oktober 1993, een jaar na de opening, vond er in Sitges een groot kunstcongres plaats. Een Catalaanse schilder, Antonio Xaus, was het met de filosofie van het congres niet eens en nam drie dagen lang zijn intrek in mijn hotel. Aan het eind van zijn verblijf betaalde hij de rekening van 1100pst en vertrok.
Maar toen de schoonmaakploeg zijn kamer wilde opruimen, troffen de dames een gigantische puinhoop aan. Xaus had zijn koffer volgeladen met verfpotjes en in die drie dagen de muren en het plafond van de kamer helemaal volgeschilderd uit protest tegen het congres. De eerste reactie was er een van verontwaardiging. Want de kamer in de oude staat terugbrengen zou enkele duizenden guldens kosten", blikt Castellva terug.
Aanklacht
Hij diende een aanklacht in bij de Guardia Civil om de herstelkosten van de verzekering terug te kunnen vorderen. Dagenlang was het ongewone incident groot nieuws in de Catalaanse pers en op tv. Maar diverse kunstminnaars openden Castellva de ogen.
"Ik kreeg van alle kanten de suggestie dat het eigenlijk zonde was om de kamer in de oude staat te herstellen en om een kunstwerk te laten verwijderen. En toen bovendien klanten reserveerden die per se in de beschilderde kamer wilden logeren, heb ik van de nood een deugd gemaakt. Ik zag het meteen voor me: dit hotel moest een echt kunsthotel worden", aldus Castellva.
In de afgelopen vijf jaar heeft Castellvàzijn idee verder vorm gegeven. Intussen hebben Catalaanse artiesten als Josep Puigmarti, Paco Duran, Quim Hereu, Xesco Merce en Marc Villalonga acht kamers omgetoverd in kleurrijke prive-musea voor een nacht. Subirachs heeft zich vorig jaar over de suite ontfermd en deze zomer zal de in Parijs wonende schilder Grau Garriga zijn artistieke stempel drukken op kamer nummer negen. "De hele opzet is in een stroomversnelling geraakt", analyseert CastellvaÂ.
|
Sagrada de Familia
|
Placa de Catalunya: de huiskamer van
Barcelona
BARCELONA - Het grappige van het Placa de Catalunya, het snelkloppende hart van de energieke Zuid-Spaanse metropool Barcelona, is dat het eigenlijk helemaal geen plein ÃÂs.
Decennia lang hebben plaatselijke bestuurders en stadsarchitecten met man en macht geprobeerd om de Catalaanse bevolking weg te houden van deze centrale plek, bij een kruising van verkeersaders. Op een uitgekiende plaats in het centrum werd zelfs een nieuw, officieel stadsplein aangelegd. Maar de inwoners van Barcelona trokken zich er niets van aan: Placa de Catalunya is door de jaren heen de gezellige huiskamer gebleven tegelijk hal, overloop, serre, kelder, binnenplaats en vooral epicentrum van Barcelona. Barstensvol dynamiek en ondeugend geflirt, plaats van buurtberaad en van internationale ontmoeting, podium van straatmuzikanten, hangplek voor zwervers, scharrelaars, gauwdieven en prakkiseerders, afspreekpunt voor verliefden en andere dwazen en dus altijd vol rumoer en romantiek van gebruinde macho's en kortgerokte meisjes met net dat extra knoopje los. Een verrukkelijk plein.
Trein
Midden in de stad. Wie van Columbus, zoals die vanaf een hoge zuil bij de haven over zee tuurt, over La Rambla dwars door het oude centrum loopt, komt vanzelf op het Placa de Catalunya uit. En ook wie de stad inwandelt van het spoorstation 'Paseo de Gracia', waar veel internationale treinen stoppen, maar bijvoorbeeld ook het boemeltje naar de badplaats Sitges, komt er onontkoombaar uit, want het plein ligt precies op de plek waar de oude middeleeuwse stad en de Eixample, de stadsuitbreiding waarvoor Barcelona pas in 1854 toestemming kreeg van Madrid, elkaar ontmoeten.
"Het plein is dus nooit als stadsplein bedoeld geweest. Het was er ineens. De wegen van twee stadsdelen kwamen daar toevallig samen", zegt mij archivaris David Ferrer van de historische stadsbibliotheek.
"Pas in de twintiger jaren van de vorige eeuw, toen duidelijk bleek dat het knooppunt van wegen een ontmoetingsplek was geworden voor de bewoners van de nieuwbouw en het oude centrum, pas toen was het stadsbestuur bereid om deze plek ook als plein in te richten. Voor dat project werd de architect Puig i Cadafalch aangewezen, een van de drie grote modernisten van Barcelona. Hij maakte er een respectabel plein van, met een flink aantal bomen, twee fonteinen en veel beelden, neo-klassieke dames met weinig aan, maar ook Catalaanse helden zoals Francesc Marcia, een kennelijk zeer verdienstelijke president van de streekregering. Later maakte architect Nebot het project af."
Het plein wordt, net als de Dam in Amsterdam, voornamelijk door toeristen, hangjongeren en straatrovers bezocht. Je ziet er ook wel gehaaste kantoormensen op weg naar de metro, die onder het plein haltes heeft. 's Avonds flaneren er ook wel veel oudere bewoners van de stad, op weg van of naar La Rambla, waar de beroemdste muziek- en dansgezelschappen van de wereld optreden in het Liceu, het onlangs gerestaureerde teatro.
"Dan moet je weten dat het de bedoeling was van de architecten en de ontwikkelaars van de gigantische stadsuitbreiding om de bewoners van Barcelona naar een nieuw plein in het hart van de nieuwbouw te lokken: het Placa Glóries Catalanes, op de plek waar de Avenida Diagonal en de Avenida Meridiana elkaar kruisen", vertelt de kunstschilder Bert van Zelm als we over de Placa de Catalunya lopen.
Bert en zijn Spaanse vrouw Rosa wonen en werken in Barcelona, midden in de oude stad. Hij spreekt intussen al aardig Catalaans en vindt het heerlijk om er rond te zwerven en te vertellen over de stad, waar hij helemaal weg van is. "Dat nieuwe stadsplein, een mega-rotonde, is er dus inderdaad gekomen", vertelt Bert. "Alleen de bevolking bleef er massaal weg. Nu is er een grote ronde parkeergarage gebouwd met een parkje in het midden, waar je je hond kunt uitlaten terwijl de auto's er langs razen. Een vreselijk plein. De bewoners van Barcelona zijn altijd naar hun Placa de Catalunya blijven gaan, dat is hun ontmoetingsplein. Ik vind het wel bijzonder grappig om te zien hoe plannenmakers van de overheid zich zo kunnen vergissen. Alsof je achter een bureau kunt besluiten om de ziel van een stad even te verplaatsen."
Afspreken
La Rambla, eigenlijk verzamelnaam van wel vijf in elkaar geschoven ramblas, is natuurlijk de aorta van deze bruisende prachtstad. Als je in Barcelona iemand wilt spreken, dan ga je gewoon aan La Rambla op een terrasje zitten, want daar komt-ie vanzelf langs. De schrijver Somerset Maugham noemde deze flaneerpromenade 'de mooiste straat van de wereld'. In de warme zomermaanden zijn het de toeristen die de wandelboulevard overnemen, maar dan: veel inwoners van Barcelona schuifelen vrolijk in de permanente pantoffel-parade mee, als verwonderde toeristen in eigen stad.
Op de Placa de Catalunya, zo groot dat de Dam er als intiem binnenpleintje wel vijf of zes keer in zou passen, valt de continue stroom wandelaars uiteen. Je kunt hier dan ook alle kanten op; hier gaat ieder zijns weegs. Sommigen gaan meteen naar het Hard Rock Café, anderen weten vaak niks beters dan de onvermijdelijke McDonald's, maar je kunt ook neerploffen op het terras van het beroemde afspreekcafé Zürich, waar de Joego's met hun oubollige balletje-balletje trucs natuurlijk ook rondhangen, altijd verzekerd van een horde meelopende zakkenrollers en kleurig gerokte dames die hier 'caravanistas' worden genoemd en die steevast toeslaan du-moment dat de toerist net even is afgeleid door alle gekte om hem heen. Ik zag hoe een hele groep Japanse toeristen werd aangevallen door zo'n groep piranha's: achterzakken, tasjes maar ook pochetzakjes, alles werd in een mum van tijd leeggeplukt. Guardia Urbana nergens te bekennen. Tot iemand ineens heel hard begon te gillen en de grijpgrage dames als bij toverslag waren vertrokken.
Klokkenspel
Placa de Catalunya is omgeven door bankkolossen, zo'n beetje alle Spaanse banken zijn hier in de piste: van de Caja de Madrid en de Banco de Espana tot de Bancaixa en de Banco Espanol de Credito, maar het meest opvallend is wel het draaiende uurwerk bovenop de toren van de BBVA-bank: elk halfuur tettert hier een elektrisch klokkenspel via luidsprekers die onder de dakgoot hangen. Gebouw en carillon doen erg aan het oude Oostblok denken.
Marks & Spencer, FNAC en Habitat, Barcelona profileert zichzelf graag als winkelstad: je kunt er gaan shoppen, maar dezelfde zooi kun je thuis ook aanschaffen, dus waarom zou je er mee gaan zeulen? Ga dan liever naar El Corte Ingles, de Bijenkorf van Spanje. Neemt een vierde deel van de bebouwing aan het plein volledig in beslag en op de negende verdieping van dit enorme warenhuis kun je, uitkijkend over de fonteinen en de immense wirwar van het Placa de Catalunya en tot ver over de stad, prima eten in het zelfbedieningsrestaurant La Rotonda. Alleen tussen de middag moet je daar niet zijn, want dan is uiteraard ook de complete staf aan het lunchen of die heeft siesta. Dan is er welgeteld één kassa open en tegen de tijd dat je dan bij je tafeltje arriveert, is je eten koud. Ik nam er een heerlijke inktvissalade, die hoort gelukkig koud.
"Barcelona zit op zomertempo", verklaart Bert die in zijn atelier, middenin een zalige volksbuurt die voor afbraak bestemd is, de mooiste expressief-figuratieve schilderijen maakt. "Mensen beginnen vroeg met werk en tegen drieën houdt iedereen op. Ik spreek dikwijls met mijn vrouw op het strand af, zo tegen de tijd dat de meeste toeristen hun stranddag er al op hebben zitten."
Barcelona zindert onder de zon, de stad ploetert, toetert, scootert en geniet er vrolijk op los en op het Placa de Catalunya, het onmogelijke en onbedoelde stadsplein van de Barcelona, zie ik alom shorts en open bloesjes. Een gefirt van jewelste. Veel subtiel ogenspel. Maar ook veel mensen die zich onbekommerd omdraaien om het zongebruinde moois wat er allemaal langs komt nog eens rustig na te kijken.
Barcelona algemeen
Barcelona
Algemeen
Benamingen als 'Spanjes tweede stad' of 'een stad van het noorden in het zuiden geven een idee van de tegenstellingen in het karakter van Barcelona. De inwoners van deze grote metropool aan de Middellandse Zee beschouwen Barcelona als veel meer dan simpelweg het centrale punt van een van de Spaanse regio's: voor hen is Barcelona de hoofdstad van de Catalaanse natie, met historische staatsinstellingen zoals de Generalitat, de Catalaanse regering. Hoewel hier Spaans gesproken wordt gebruikt de ambtenarij het Catalaans, dat ooit de handelstaal in het grootste deel van de Middellandse Zee was.
Er is genoeg om de bezoeker eraan te herinneren dat hij zich in Zuid-Europa bevindt: de lange middagpauze, de geanimeerde avondwandelingen, de hete en vochtige zomernachten, de palmbomen langs de strandboulevard. Toch is Barcelona even toegewijd aan zaken en zakelijkheid als elke Noord-Europese stad. De inwoners van Barcelona staan bekend om hun ondernemingszin en hun zakelijke talenten, en de stad heeft een buitensporig aandeel in Spanjes handel en industrie. Dat zij trots zijn op hun stad blijkt uit het ontwikkelen van een reeks nieuwe parken en pleinen, en een vertrouwenwekkend openbaar vervoerssysteem. Het traditionele Catalaanse vakmanschap heeft de basis gelegd voor de vernieuwende vormgeving die Barcelona tot een centrum van postmodernisme heeft gemaakt.
Het imago van de stad is zonder twijfel positief. De bijzondere bijdrage die Barcelona levert aan alle aspecten van vormgeving - mode, gebruiksvoorwerpen, architectuur, het ontwerpen van winkels en nachtgelegenheden - wordt internationaal erkend. Barcelona is terecht een van de meest gewilde Europese bestemmingen voor korte citybreaks. Het is een stijlvolle stad die u, met de vele attracties en het uitbundige uitgaansleven, zeker niet teleur zal stellen.
Klimaat
In Barcelona is het heet en vochtig hoogzomers en mild in de winter. De gemiddelde jaartemperatuur is 15 graden Celcius. In januari is het ongeveer 10 graden Celcius terwijl het kwik in augustus kan stijgen tot 25 graden. Wel is het mogelijk dat er in elk seizoen af en toe een zware regenbui valt.
Tijdverschil
Tussen Spanje en Nederland bestaat er geen tijdverschil. Spanje loopt net als Nederland in de zomer twee uur en in de winter een uur voor op Greenwich Mean Time.
Bezienswaardigheden
Sagrada da Familia
Het beroemdste gebouw van Barcelona is slechts gedeeltelijk geworden wat de architect in gedachten had. De uiterst vrome Gaudi begon
zijn werk in 1883, en gedurende de laatste jaren van zijn leven wijdde hij zich volledig aan zijn visioen van een grootse verzoenende tempel die een boetedoening zou verbeelden voor het materialisme van de moderne wereld. De laatste maanden voor zijn dood kampeerde hij in de crypte. Er was geen enkele kans dat het werk gedurende zijn leven voltooid zou worden; zijn plan voorzag 18 hoge torens gedomineerd door één toren van een verbijsterende 170 meter hoogte, gewijd aan Jezus Christus. Hij slaagde er wel in de crypte af te krijgen, een van de torens, het grootste deel van de oostelijke (Geboorte-voorstelling) gevel, en de van siertorentjes voorziene abside. Sindsdien is het lot van het gebouw het onderwerp van soms bittere discussies.
Veel inwoners zouden er de voorkeur aan hebben gegeven de kerk te laten zoals hij was na de dood van Gaudi, als een monument. De anarchisten lijken dit gezichtspunt enigszins te hebben gedeeld, want hoewel zij het gebouw zelf gespaard hebben, vernietigden zij de modellen en tekeningen van Gaudi. Maar het enthousiasme voor de voortzetting van de bouw herleefde in 1951. Het werk is doorgegaan, hoewel tegenstanders nog steeds volhouden dat pogingen de unieke vormen van Gaudi te reproduceren met moderne materialen slechts kunnen leiden tot het scheppen van kitsch.
Poble Espanyol
De Poble Espanyol was een van de sterattracties van de Wereldtentoonstelling van 1929, een verbijsterende herschepping van de charme en de diversiteit van de Spaanse regionale architectuur. Hier kunt u gebouwen zien vanuit elke regio van het land, getrouw nagebouwd door vakkundige en toegewijde architecten, kunstenaars en handwerkslieden. Het had een kitscherig pretpark kunnen worden, maar het is dermate intuïtief ontworpen dat het tot op de dag van vandaag een stroom genietende bezoekers trekt.
De Wereldtentoonstelling van 1929 werd gedurende de regeringsperiode van generaal Primo de Rivera georganiseerd. Hij was erg voor Spaanse eenheid, en de Poble Espanyol kan gezien worden als een eerbewijs aan het rijke erfgoed van de natie in haar geheel. Het is haast ongelofelijk dat het hele dorp, met de buitenmuren, zes pleinen en 3 km straten in iets meer dan een jaar is aangelegd. Vrijwel elke regionale bouwstijl is vertegenwoordigd, van de strenge granieten bouwsels uit het regenachtige Galicië tot de zonovergoten terrassen van Andalusië, samengevoegd tot een harmonieus geheel. Overal zijn mooi omlijste composities te vinden voor de cameraliefhebbers. Het dorp heeft een eigen leven: in veel van de gebouwen wonen en werken handwerkslieden of zijn cafés en restaurants gevestigd, en er is veel moeite gedaan om een bruisend nachtleven te creëren. Op zondagmiddag loopt het centrale plein vol reuzen, clowns en poppen en met toestromende kinderen en dankbare ouders.
Museu Picasso
De collectie van het Picassomuseum is weliswaar uitgebreid, maar eerder fragmentarisch dan volledig. Het richt zich op bepaalde periodes uit het leven en de artistieke ontwikkeling van Picasso, waaronder zijn verblijf in Barcelona. Het werk komt nog beter tot zijn recht door de plaats waar het zich bevindt: het magnifieke Palau Berenguer d'Aguilar en twee aangrenzende gebouwen geven een uitstekende indruk van de levensstijl van rijke koopmansfamilies op het hoogtepunt van de middeleeuwse welvaart van Barcelona.
Pablo Ruiz Picasso was een Andalusiër uit Malaga. Hij kwam met zijn familie en zijn vader die tekenleraar was in 1895 naar Barcelona. Hij kon toen al fantastisch tekenen, en ontwikkelde dit talent verder op de academie van zijn vader en op de Madrileense kunstacademie. Vanaf 1899 begaf hij zich onder de bohemiens van Barcelona, en bezocht dubieuze plaatsen als de rosse buurt rond de Carrer d'Avinyó. Deze buurt, en niet de Franse stad, inspireerde hem tot het baanbrekende schilderij Demoiselles d'Avignon (1907). Hij werd een vaste bezoeker van het café Els Quatre Gats (Vier Katten), waar hij de menukaart ontwierp, en ook de kunstenaars en kroeglopers schetste. Hij had hier zijn eerste tentoonstelling in 1900, het jaar waarin hij zijn eerste bezoek bracht aan Parijs. Frankrijk werd daarop zijn thuisland, maar hij kwam vaak terug in Barcelona. Veel werken uit zijn 'Blauwe periode' (1902-1904) zijn hier gemaakt. De Burgeroorlog, waaruit een van zijn hartstochtelijkste schilderijen voortkwam, Guernica, maakte een eind aan deze bezoeken.
Catedral
De kathedraal, gewijd aan een vroeg-christelijke maagd en martelares, Eulàlia, is verankerd midden in het centrum van de stad. In het weekend komen de mensen er samen om de statige sardana te dansen. In het fantastisch ruime interieur, waar de zijbeuken even hoog zijn als het schip, bevinden zich altijd meer kerkgangers als toeristen. De schitterende kloostergang heeft hoge bomen, een waterreservoir, een fontein en een troep ganzen. Het is een oase na de drukte.
Men begon aan het eind van de 13e eeuw met de bouw, en tegen het midden van de 15e eeuw was de kathedraal, op de voorgevel na, af. Pas in het midden van de 19e eeuw had men voldoende donaties verzameld voor een stijlvolle (zij het ietwat onwaarschijnlijke) Frans-gothische voorgevel. U zou uren kunnen doorbrengen met het turen naar de soms vervaagde schatten in de 29 kapellen van de kathedraal. De fascinerendste is de oude kapittelzaal (rechts van de hoofdingang). Onder een dak dat 20 meter hoog eindigt in een sterrenhemel staat de Christus van Lepanto, een levensgrote figuur die op het koninklijk vlaggenschip naar het heetst van de beroemde zeeslag wordt gedragen.
Parc de la Ciutadella
Op een gebied dat bijna zo groot is als de toenmalige stad werd de Citadel gebouwd, een monsterlijk fort dat de Catalanen angst moest aanjagen nadat zij op 11 september 1714 door de nieuwe koning van Spanje, Philips V de Bourbon, overwonnen waren. Een garnizoen van 8000 soldaten hield de bevolking in bedwang, en de Citadel werd een plaats van nog meer schande toen er plaatselijke patriotten geëxecuteerd werden. In 1868 kwam de Catalaanse generaal Prim aan de macht, en verzekerde zich van grote populariteit door de verwoesting van de Citadel te bevelen, iets waar de enthousiaste burgerij al mee begonnen was.
Het openbare park dat de naam (en de plaats) van de Citadel kreeg, vertoont weinig sporen van het grote fort, hoewel het Catalaanse parlement en het Museum voor Moderne Kunst nu in het mooie gebouw van het Arsenaal zijn gevestigd. Andere constructies zijn overgebleven van de Expo van 1888: een sierlijke Triomfboog en een modernista-café ontworpen door Domenech I Montaner dat nu het Zoölogisch Museum is. De formele opzet van het park wordt verzacht door mooie bomen en struiken en een meertje waarop gevaren kan worden; in het zuidelijke deel is de dierentuin. Het meest verbazende is de Waterval, die zo'n beetje elk allegorisch beeld onder een eigen triomfboog herbergt - de Niagara Watervallen ontmoeten de Brandenburger Hekken. Sommige delen van het extravagante gratto en rotswerk zijn van de jonge Gaudi.
Parc Guell
De rotsachtige heuvelkam met het prachtige uitzicht op Barcelona en de Middellandse Zee werd in 1895 gekocht door de bewonderaar van Gaudi, Eusebi Güell, met het plan voor een Engelse tuinstad. Het project flopte: maar 3 van de 60 voorgestelde huizen werden gebouwd, en in 1923 werd het gebied door de gemeente overgenomen als park. Maar wat een park!
Het voornaamste element is het grote terras, ondersteund door een woud van neo-Griekse pilaren en omlijst door een serpentinevormige balustrade-bank. De vorm van deze balustrade zou zijn afgeleid van de afdruk van een menselijk lichaam in gips. Het bovenste vlak is bedekt met een mozaïek van keramische tegels. De vreemde ruimte eronder was bedoeld als markt en ligt als een gapende grot boven aan de treden die naar de hoofdingang van het park leiden. Een keramische slang (of draak) glijdt de trap af naar de hoofdingang. Deze wordt bewaakt door twee gebouwen die wel tot Gaudi's meest bizarre creaties moeten behoren: peperkoekhuizen met bolle daken. Gaudi plaatste op verschillende plaatsen in het park eigenaardige details tussen het groen, de trapjes en de slingerende paden. Hij woonde in het huis gebouwd door zijn leerling Berenguer, nu het Casa Museu Gaudi.
Accommodaties
Hotels
Barcelona is een ware magneet voor zakenreizigers, en om veel keus te hebben moet u beslist reserveren. De Olympische bouwwoede heeft veel luxe hotels voortgebracht, maar ook een aantal van de meer bescheiden hotels weggevaagd. Rond de Rambla en op loopafstand van de Plaça de la Catalunya liggen veel hotels, daarom is dit gebied een goede keus als u voor de eerste keer in Barcelona bent.
Pas op voor lawaai! Barcelona is geen stille stad, en het lijkt wel of sommige inwoners nooit naar bed gaan. Een kamer aan de Rambla heeft misschien een fantastisch uitzicht, maar zonder heel doeltreffende dubbele beglazing is een ongestoorde nachtrust niet gegarandeerd. De keuze voor een overnachting met uitzicht op een onelegante lichtkoker is misschien minder pittoresk, maar waarschijnlijk verstandiger.
Kamperen
Er liggen verscheidene kampeerplaatsen vlakbij Barcelona die een goedkoop alternatief voor een overnachting in de stad bieden.
Eten en drinken
Eten
De Catalaanse keuken wordt beschouwd als een van de grote regionale keukens van Spanje, gebaseerd op goede, gevarieerde ingrediënten van het vruchtbare platteland, en zeevis uit de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. In het verleden neigde men naar het wat zwaardere voedsel, met nogal wat olijfolie en spek, maar de chefs de cuisine van de nieuwe generatie hebben de traditionele recepten aangepast aan de moderne ideeën over voeding.
Hoewel varkensvlees het belangrijkste ingrediënt vormt van de vleesgerechten zijn er genoeg keuzemogelijkheden voor carnivoren, inclusief hersenen, zwezerik en varkens- en schapenpootjes die in andere landen van de menukaarten lijken zijn te verdwenen. Het rundvlees en het lamsvlees zijn uitstekend, evenals het wild zoals fazant, patrijs en wildzwijn (en onderschat ook het nederige konijn niet). Probeert u een ongebruikelijke combinaties als eend met peer of vlees met vis.
Dranken
Het kraanwater in Barcelona is drinkbaar maar niet echt smakelijk. De meeste mensen zijn bereid dat beetje extra te betalen voor mineraalwater amb gas (met bubbels) of sense gas (zonder). Horchato (orxata in het Catalaans) is een softdrink die alleen in Spanje voorkomt het is een melkachtige drank die uit een fijngemalen noot, de zogenaamde chufa, wordt geperst. Het is even wennen maar het is heerlijk verfrissend zodra u de smaak te pakken hebt.
Restaurants
De visrestaurants van Barcelona zijn beroemd en zitten voornamelijk aan de haven van Barceloneta. Ze serveren zarsuela (stoofschotel met vis), suquet de peix (vis- en aardappelsoep), evenals fideus (lijkt op paella maar met noedels in plaats van rijst). Agros negre is rijst gekookt in de zwarte inkt van een inktvis.
Winkelen en uitgaan
Winkelen
Het vlechtwerk van straten en steegjes van de oude stad ten oosten van de Rambla staat vol met winkeltjes die vrijwel alles verkopen wat u zou kunnen eten of bewonderen. U vindt er handgemaakte kaarsen, hammen uit Aragon en allerlei soorten antieke en kunstzinnige kunstobjecten. In de straten Portaferissa en Portal d'Angelo staan mode- en schoenenwinkels.
Een gebied met fraaie winkels strekt zich uit langs de grote Diagonal tussen de Plaça Joan Carlos n Plaça Francesc Macià. Net naast de Diagonal ligt een van de meest chique winkelstraten, de Avinguda Pau Casals. In deze en nabijgelegen winkels en winkelcentra kunt u de mensen die zich graag als iets beters dan het gepeupel beschouwen zien winkelen.
Barcelona kent een lange traditie in design, en een eindeloze reeks ongewone en exclusieve winkels, wat de jacht op cadeaus en souvenirs uitgesproken plezierig maakt. Zorgt u er vooral voor dat u de aanbiedingen van musea en galerieën niet mist, want sommige daarvan zijn van een verbazend goede kwaliteit.
Spanje lijkt vrij laat de Angelsaksische trend van supermarkten en winkelcentra te zijn gaan volgen. Eerst stonden er in Barcelona nogal chique winkelcentra gespecialiseerd in mode, te vinden in Eixample. Nu zijn er enorme centra zoals Glòries, gelegen aan het netwerk van snelwegen in de buitenwijken. Hoewel ze op zich interessant genoeg zijn kunnen zij voor de gewone bezoeker niet concurreren met de ervaring van het winkelen 'op het water' in het Marmagnum aan de Oude Haven.
Uitgaan
Naar de film gaan is in Spanje nog steeds populair, en u moet er vaak voor in de rij wachten. De meeste buitenlandse films zijn nagesynchroniseerd in het Spaans of Catalaans, maar ergens in de stad draait een originele versie: zoek in de culturele agenda's naar VO (Versión Original).
Een eeuw geleden werd Barcelona overspoeld door een Wagnergekte en zijn opera's zijn ook nu nog populair. Wagners oplaaiende romantisme en zijn verbeelding van een mythisch Duits verleden raakten een gevoelige snaar bij de Catalanen, die hun genegeerde en onderdrukte natie nieuw leven in wilde blazen.
De liefdesverhouding van Barcelona met jazz gaat terug naar de dagen voor de Burgeroorlog, toen het dansorkest van Jack Hyllon op de wereldtentoonstelling speelde, en Django Reinhardt en Stephane Grappelli de muziek van de Hot Club de France naar de Hot Club de Barcelona brachten. De traditie is levend gebleven door figuren als de briljante pianist Tete Monoliu en door het Oktober Jazz-festival van de stad.
De hele stad kent een bruisend nachtleven. Plaça Reial in de oude stad is altijd druk, en de zeekant is echt tot leven gekomen na de opening van de Maremagnum en de ontwikkeling van de Port Olimpic, waar het feest tot de dageraad en zelfs langer doorgaat. Er zijn veel designerbars in de Eixample, en sommige van de chiquere gelegenheden liggen op de exclusieve hellingen van de rijke buitenwijken van Tibidabo.
Feestdagen
1 januari Nieuwjaar
6 jan Driekoningen
Goede Vrijdag
Tweede Paasdag
1 mei Tweede Pinksterdag
24 juni St.Jan
15 augustus Maria Hemelvaart
11 september Catalaanse nationale feestdag
24 september Onze Vrouwe der Barmhartig-heid
12 oktober Ontdekking van Amerika
1 november Allerheiligen
6 december Dag van de Grondwet
8 december Onbevlekte Ontvangenis
25 december Eerst Kerstdag
26 december Tweede Kerstdag
Vervoer
Taxi's
Barcelona telt 11.000 taxi's. Hun zwart-gele kleuren horen bij het straatbeeld. U kunt een taxi aanroepen als het groene licht en het Lliurell/Libre te zien is, of u kunt naar een taxistandplaats gaan.
Openbaar vervoer
Hoewel Barcelona bij uitstek een stad voor wandelaars is zult u op zeker moment het eersteklas openbaar vervoerssysteem moeten gebruiken. Dit systeem steunt hoofdzakelijk op bus en metro, en wordt aangevuld door een aantal rariteiten zoals kabelspoorbanen en de laatste overgebleven tramlijn, de Tramvia Blau. Eén ondergrondse lijn van de regionale spoorwegen (FGC) maakt feitelijk deel uit van het metronetwerk, maar terwijl u met een enkel metrokaartje overal heen kunt reizen moet u een extra kaartje kopen voor de FGC.
Er zijn 5 metrolijnen, herkenbaar aan nummer en kleur. De richting wordt aangegeven met de naam van het eindstation. Het netwerk beslaat de meeste (maar niet alle) delen van de stad en wordt nog steeds uitgebreid.
Het is de moeite waard het netwerk van bussen te bestuderen, want de meest praktische manier om bepaalde belangrijke delen van de stad te bereiken is per bus. Het gratis schema GuÃÂa d'Autobusos Urbans de Barcelona geeft u de details van de routes.
Luchthaven
Barcelona wordt door 32 internationale luchtvaartmaatschappijen gebruikt, en heeft directe vluchten naar meer dan 80 internationale bestemmingen.
Vervoer van/naar luchthaven
De handige Aerobusdienst verbindt beide terminals met de Plaça de Catalunya via de Plaça d'Espanya en Gran Via de les Corts (en het Sants-station in de richting stad-vliegveld). De bus rijdt elke 15 minuten in beide richtingen, van vroeg in de morgen tot minstens 10 uur 's avonds. De reis duurt ongeveer 30 minuten.
Treinen verbinden het vliegveld met de stations Sants, Plaça de Catalunya, Arc de Triomf en Clot-Aragó. Zij rijden elke 30 minuten, en de reistijd tot Plaça de Catalunya is ongeveer 25 minuten gemoderniseerde vliegveld van Barcelona is El Prat de Llobregat, 12 km van de stad gelegen.
|
BARCELONA
|
Barcelona
De havenstad Barcelona, gelegen in het noorden aan de Middellandse Zee, is de meest bedrijvige stad van Spanje. Met 1,5 miljoen inwoners heeft Barcelona na Madrid (4,1 miljoen) het grootste bevolkingsaantal van Spanje. De stadsgeschiedenis gaat terug tot de Romeinse Oudheid, waarvan nog door de hele stad heen verschillende sporen zijn te vinden.
Maar de stad heeft ook een naam hoog te houden op cultureel gebied. Na de succesvolle wereldtentoonstelling in 1888 stootte Barcelona definitief op in de vaart der volkeren. Het is altijd een vooruitstrevende stad geweest, wat bijvoorbeeld duidelijk tot uiting komt in de karakteristieke architectuur van Gaudi.
En ook al barst het hier van architectuurstijlen zoals Gotiek en Art Nouveau, musea gewijd aan Picasso of Catalaanse kunst, boven alles is Barcelona een stad waar je al de sfeer heel simpel ervaart door gewoon door de stad te lopen, een terrasje te pikken of te winkelen.
Historische plek Het cultuurrijke Barcelona kent diverse bijzondere historische monumenten, onder meer uit de Oudheid, Middeleeuwen en Renaissance. Het meest in het oog springend is echter de moderne architectuur vanaf eind negentiende eeuw. De man die daar bijna in zijn eentje voor verantwoordelijk is heet Antoni Gaudi. Hij ontwierp bijvoorbeeld ruim honderd jaar geleden de sprookjesachtige en reusachtige kathedraal Sagrada Familia, waaraan nog altijd driftig wordt gewerkt.
La Boqueria is een grote markthal waar je allerlei verse waren kunt kopen en is geopend van 8.00 tot 20.00.
In de Ramblas ligt het negentiende-eeuwse Plaça Reial. Het is een erg mooi en vol leven (niet echt moeilijk met een hostell voor backpackers op het plein). Het is de hangout voor toeristen, scooterjongens, dronken zwervers en Catalaanse extenriekelingen. Naast de mensen op het plein is de charme de decoratie met een oude fontein, palmbomen en lantaarns (nog ontworpen door de toen nog onbekende Gaudï). Dit alles bij elkaar genomen moet het minstens een mooie foto en een goed verhaal opleveren voor thuis...
Strand Barcelona heeft een strand, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het is piepklein, ligt erg dicht bij de stad en de kwaliteit van het water is bedroevend. Je kunt beter een stukje de stad uitrijden, waar zich diverse mooie strandjes bevinden.
Gem. temperatuur zomer 24 graden
Gem. temperatuur winter 11 graden
Uitgaanstips Het nachtleven is als spannend, bruisend en lang te omschrijven.
In Barcelona zijn meerdere grote discotheken, waarvan de populairste de Baja Beach Club is. Dat klinkt bekend zou je zeggen en dat klopt. De eigenaar van de deze club is dezelfde als van de Baja in Rotterdam. De Baja van Barcelona is wel een stuk groter.
Het gaat de hele nacht door, barretjes sluiten om een uur of 3 in de morgen, disco's ergens tussen 4 en 5. Voor de echte nachtvlinders die op dit late tijdstip nog geld over hebben zijn er dan nog exclusieve clubs die (n de weekenden) ergens tussen 6 en 9 uur in de morgen de boel sluiten. Die duurdere, trendier plekken kun je vinden in de Eixample, Avda Diagonal en VÃÂa Augusta, ten westen van Gràcia.
Ook zeer de moeite waard is het gebied rond de Ramblas, dé boulevard van Barcelona, waar zich talloze leuke cafeetjes bevinden. Plaza Pi heeft allerlei bars en restaurants waar je iets kunt drinken en tapas kunt eten.
Uitgaansprijzen Prijzig!
Recreatie & diversen De metro rijdt van 5.00 tot 23.00 uur, van maandag tot donderdag. In het weekend rijdt de metro tot 2.00 uur.
De bussen rijden van 5.30 tot 23.00 uur. De bus kost evenveel als de metro en de kaartjes gelden zijn voor beide geldig. Neem ook eens de speciale toeristenbus, die stopt bij alle toplokaties en zeer frequent rijdt. Je hoeft maar één keer een kaartje te kopen en je mag zoveel in- en uitstappen als je zelf wilt.
Communicatie info Telefoonnummer van het Nederlands consulaat in Barcelona is 00-34-934106210.
Internet cafe E-mail from Spain, Ramblas 42: http://www.emailfromspain.com
Postkantoor Plaza de Antoni Lopez (8.30 tot 21.00 uur).
Telefoonnummer VVV 00-34-933043232
Internet site www.red2000.com/spain/barcelon
Resortcam http://vilaweb.com/webcams/
Musea
Nationaal museum Cataluna
Las Ramblas, 99
08002 Barcelona
Teléfono: 93/423 71 99
Fax: 93/325 57 73
Contenido: Arte de los Siglos VII al XX.
Director: Xavier Barra i Altet
Museum moderne kunst
Parque de la Ciudadela
Plaza de Armas
08003 Barcelona
Teléfono: 93/319 50 23
Fax: 93/319 59 65
Contenido: Pintura, Escultura, Artes Decorativas de los siglos XIX y XX
Directora: Cristina Mendoza
Museum Joan Miro
Parc de Montjuich
08034 Barcelona
Teléfono: 93/329.19.08
Fax: 93/329.86.09
Contenido: Monográfico (Obra de Joan Miró)
Directora: Rosa MarÃÂa Malet y Bern
Picasso museum
Palacio de Berenguer de Aguilar
Calle de Moncada, 15-17
08003 Barcelona
Teléfono: 93/319 63 10
Fax: 93/315 01 02
Contenido: Monográfico (Obra de Picasso).
Directora: Teresa Ocaña Gamú
Museum Antoni Tapies
Calle de Aragón, 255
08007 Barcelona
Teléfono: 93/487.03.15
Fax: 93/487.00.09
Contenido: Pinturas. Esculturas
Director: Manuel J. Borja-Villel
Museum del Delito
Avenida Diagonal, 684
08034 Barcelona
Teléfono: 93/230.11.12
Fax: 93/230.01.58
Contenido: Instrumentos de ejecución. Historia del delito.
Cathedraal museum Gaudi
Avenida de Pedralbes, 7
08034 Barcelona
Teléfono: 93/204.52.50
Contenido: Monográfico de GaudÃÂ. Elementos de arquitectura de los ss. XVII y XIX.
Proyectos y dibujos arquitectónicos.
Director: Juan Bassegoda Nonell.
Militair museum
(Ejército de Tierra-Ayuntamiento de Barcelona)
Crta. del Castillo Montjuich, 66
Castillo de Montjuich
08004 Barcelona
Teléfono: 93/329.86.13 y 93/441.68.29
Contenido: Armas antiguas. Pintura. Miniaturas. Uniformes. Maquetas
|
|
Bezienswaardigheden
Playa de la Sagrada Familia
De Sagrada Familia is het meest bezochte monument van de stad. Gaudi had sinds 1883 de leiding over de bouw, en het was zijn bedoeling om van deze kerk de grote moderne kathedraal van de stad te maken. Om deze reden ontwierp hij een complex systeem van symboliek van het christelijke geloof die overal in het bouwwerk in de afbeeldingen terug te vinden is. Het plan bestond uit 5 beuken, een dwarsbeuk en apsis, alsmede een uitwendige kooromgang.
Kathedraal
In 1298 werd met de bouw van de Kathedraal begonnen op de plaats waar vroeger een Romaanse kathedraal had gestaan(die op haar beurt op de resten van, naar men veronderstelt, een vroegchristelijke kerk uit de 4de eeuw was gebouwd). De kathedraal werd in gotische stijl afgebouwd en de bouwwerkzaamheden werden in 1459 beeindigd, ook al werden de voorgevel en de koepel pas aan het einde van de vorige eeuw gebouwd.
Crypte van Santa Eullia
In de kathedraal onderscheidt zich de Crypte van Santa Eullia, die onder het hoofdaltaar gelegen is; een merkwaardig, vrijwel plat booggewelf met 2 bogen waaronder zich de grafsteen van de heilige bevindt. Het graf dateert uit de 14de eeuw en steunt op gepolijste zuilen van bewerkte albast. Het vermelden waard zijn ook de koorbanken vanwege het schilder- en smeedwerk en de Kapittelzaal waar het beeld van Christus van Lepanto wordt vereerd, dat zich aan boord bevond van het schip Don Juan van Oostenrijk tijdens de slag om Lepanto.
|
Ramblas
|
|
Park Gruell
|
|
|